Kan het leven mooi zijn? Hoe mooi is jouw werkelijkheid?

Kan het leven mooi zijn?  Hoe mooi is jouw werkelijkheid?

Hoe begint jouw dag? Open jij je ogen met een traan of met een lach? 

Om mijn verhaal beter te begrijpen kan je eerst of tijdens het lezen van mijn verhaal naar dit liedje van Marco Borsato luisteren

Hoe zijn jullie je dag begonnen? Ik weet dat er veel mensen wakker worden met een traan of een onbestemd gevoel. De slaap (als ze die hebben kunnen grijpen, want zoveel kansen om te slapen, zijn er soms niet) heeft hun verdriet misschien even op een time out gezet, maar zodra ze weer in het hier en nu zijn, is het verdriet er weer. *BAM* Het slaat weer opnieuw zijn weg naar binnen....Zoek je achter alles de schaduw op de grond? Is dat hoe jij het ziet? Het maakt niet uit of dit de waarheid is...het is hoe jij het ziet en hoe jij het voelt....

Woensdagochtend 6.15....Ik sta vroeg op, geen lach, geen traan, gewoon gelijk in de flow van wat er moet gebeuren. Na alles thuis gedaan te hebben, stap ik om kwart voor acht in de auto en ga op weg. Buiten is het grauw, het regent, een lichte aanzet voor mijn gevoel is gegeven. Het is druk op de weg, iedereen is op weg naar zijn bestemming (om maar in Marco-stijl te beginnen :-) ). Ik vraag me af waarom we allemaal zo aan het rijden zijn, de ene van a naar b en de ander van b naar a, het lijkt zo overbodig, als die mensen van woonplaats wisselen hoeven ze deze afstand niet meer te rijden. Maar zo eenvoudig is het leven niet.

Rode remlichten lichten op, een liedje van Marco Borsato ('Mooi') stroomt bij mij binnen en opeens ben ik geen onderdeel meer van deze mensen in een rij, maar vliegen mijn gedachten weg en stromen de tranen over mijn wangen....Dit liedje heeft mooie beelden, van dieren in het wild die gelukkig lijken te zijn....Dan schieten mijn gedachten naar beelden van dieren die niet gelukkig zijn. Gister reed ik achter een vrachtwagen overvol met varkens....een surreëel beeld....deze mooie, lieve dieren zijn op weg naar hun eindstation. Nu nog bang en gestresst in een wagen, straks ..... Surreëel want eigenlijk kan dit toch helemaal niet?! Wie wil deze dieren nou echt de dood in jagen? Machteloos, verdrietig en eenzaam voel ik me.... 

Eergisteren zag ik een foto van een kalfje die weg gehaald wordt bij zijn moeder. Een stiertje, overbodig geworden, want de moedermelk is niet voor hem maar voor de mens, de omgekeerde wereld. Wat er daarna met hem gebeurt wil ik niet eens aan denken, maar juist daarom zie ik het voor me. 

BeFairBeVegan.com

Laatst zag ik een video over koeien die mishandeld worden en (soms levend) gevild worden voor het leer wat gebruikt wordt voor het maken van schoenen en autobekledingen. De wanhoop in hun ogen staat op mijn netvlies gebrand, woede laait in me op. Zij leven niet voor geluk, zij sterven van lijden en verdriet. Hun werkelijkheid is er niet meer, die van mij helaas wel (zo voelt het op het moment).

'Hoe begint je dag?' zingt Marco....die van mij begon best goed, maar goed is nu niet meer het juiste woord wat mijn gevoel weergeeft, er ligt een waas over mijn gevoel. Als ik mijn gevoel helemaal zou toelaten, zou ik de auto moeten stoppen, rijden kan ik bijna niet meer...tranen lopen nog steeds over mijn gezicht. Het doet me zo'n pijn dat er zoveel dieren zo erg lijden. Hoe mooi kan het leven zijn.....het kan, maar jammer genoeg heeft niet iedereen een leven waar hij zich fijn bij voelt. Veel dieren zijn overgeleverd aan de keuze van de mens hoe zij met ze omgaan. Ik snap het niet...waarom gebeurt dit, waarom zien zoveel mensen niet wat er gaande is? Hoe kan dit liedje zo verschillend zijn voor iedereen? Het is maar net hoe je kijkt?! Ik kan kijken vanuit mezelf als mens en dan voel ik me rijk....rijk in wat ik allemaal heb, niet in de vorm van materialisme, maar in de vorm van mensen en dieren om me heen ....maar als ik kijk vanuit het dier dan breekt mijn verdriet los en voel ik me machteloos...waarom kijken zoveel mensen anders? Waarom kunnen zoveel dieren niet fijn in slaap vallen en de dag goed beginnen? Waarom moeten zij sterven van verdriet en hebben ze geen keuze, omdat een ander dat voor hun bepaalt? Met dit gegeven sterf ik van verdriet en dan is er ook voor mij geen keuze want ik kan alleen voor mezelf bepalen dat ik geen dieren wil eten en gebruiken en ook geen dierlijke producten wil dragen, ik kan niet kiezen voor het leven van alle dieren, want die keuze maak ik niet alleen....Ik mis wat er stond....die mooie koe met een gelukkige blik in zijn ogen...ik zie nu enkel de wanhoop in zijn ogen op mijn netvlies....Hoe mooi is mijn werkelijkheid? Hij is helemaal niet mooi....Hoe mooi kan het leven zijn!? Morgen hoop ik op te staan met een mooie droom die hopelijk ooit werkelijkheid wordt, dat alle dieren de dag ook goed kunnen beginnen en goed kunnen afsluiten, zonder wanhoop, pijn en de dood in het vooruitzicht. Dit is hoe ik het zie.

Op de Nobele Hoeve...zo wil ik het graag zien

Ik ben vanaf mijn 15e vegetariër en sinds 3 jaar veganist. En het is echt zo....had ik het maar eerder geweten! Dan was ik gelijk veganist geworden want ik werd vegetariër omdat ik het dierenleed niet kon aanzien. Waarom worden er zo veel dingen niet tegen het licht gehouden? De wereld is niet transparant, overheden en machtige personen en bedrijven drukken een hele grote stempel op het beeld van de vlees-  en zuivelindustrie. Ze laten niet zien en vertellen bijvoorbeeld niet dat er in Nederland 30 miljoen!!! haantjes (van een dag oud) per jaar gedood worden omdat ze nutteloos zijn voor de eierproductie. Ze laten niet zien dat eenden in de eendenfokkerij voor vlees en dons, dood of gewond op de grond liggen en daarom niet meer bij de drinkwatervoorziening kunnen en overlijden door uitdroging. En zo kan ik nog wel even doorgaan, maar ik doe het niet en kan het niet....het maakt me te verdrietig en boos en ik wil positief zijn over het veganisme! Want onze kinderen groeien goed, onze  bloedwaardes zijn uitstekend en we eten de heerlijkste dingen en we voelen ons goed! Natuurlijk is het soms niet makkelijk want je kan niet zo maar alles eten en drinken, maar so what....dan drink ik een keer geen cappuccino als het café geen plantaardige melk heeft....het leven van de dieren staat ver boven mijn smaakbeleving! Die cappuccino drink ik dan lekker thuis...

'Be the change you want to see in the world'  (Ghandi)

Geschreven vanuit mijn emoties, in de hoop iets te kunnen betekenen voor de dieren.

Davine den Toom